อิเหนาเอ๋ย กรรมแล้วเอยรักเจ้า
ผิดหวัง เพราะรักเขาเพ้อคลั่ง
เขาชังเมินหน้าพาอดสู

ขาดยอดชู้เชยชมตรมใจ
ไหนจะอายผู้คน ทุกข์ใจทนหมองไหม้
หลงลมใครโอ้ใจบุษบา
 
เจ้าเปลี่ยนคู่พ้อ ไปชื่นเจ้าจรกา 
โอ้แก้วตา... ลมรักใคร พาลอยไป
หลงรักเขา มองหาเงาแล้วเศร้าหวั่นไหว

รักหลงใหลเหมือนบ้า นิจจาลืมได้โอ้ใจหญิง
แม่งามพริ้งมีมนต์วาจา เหมือนอารมณ์บุษบา
เหมือนพิมพาพิไล หลงลมใครโอ้ใจชื่นกมล
 
โอ้อกอิเหนาก็เปรียบตัวเราอับจน ใจกังวล
...คนรักมาเมินไปเอย